μανασσίτης

ο

(ορυκτ.) σπάνιο ένυδρο ανθρακικό ορυκτό τού υδροξειδίου τού μαγνησίου και τού αργιλίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. manasseite από το επών. τού Enresto Manasse, Ιταλού ανθρακολόγου].